จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์
ฑิฆัมพร ศรีจันทร์
รัฐบาลภายใต้การนำของนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร กำลังเข้าตาจนในโครงการจำนำข้าว อาการท้องแตกดังโพละกำลังเกิดขึ้น
กับโครงการจำนำข้าว เมื่อรัฐไม่มีเงินจ่ายให้ชาวนาเป็นเงินกว่าแสนล้าน
รัฐบาลยิ่งลักษณ์ใช้เงินจำนำข้าวไปทั้งหมดตั้งแต่เดือน ต.ค.2554 ถึงเดือน ธ.ค.2556 ถึงวันที่ 10 ธ.ค.ใช้ไปทั้งสิ้น 701,801 ล้านบาท ขณะที่ระบายข้าวออกไปได้เงินคืนมา 139,814 ล้านบาท โดยรับข้าวมาแล้ว 43 ล้านตันข้าวเปลือก ประมาณ 25 ล้านตันข้าวสาร
รัฐบาลบอกว่าเหลือข้าวในสต็อกไม่ถึง 10 ล้านตัน นั่นหมายถึงระบายออกไปแล้ว 15 ล้านตัน ได้เงินมา 1.4 แสนล้านบาท เท่ากับขายข้าวสารออกไปราคาไม่ถึงหมื่นบาท/ตัน จากต้นทุนจำนำข้าวเปลือกหมื่นห้าพันบาทต่อตัน ถ้าหากคิดเป็นต้นทุนข้าวสาร 2.4 หมื่นบาทต่อตัน ไม่รวมค่าเก็บค่ารักษา ค่าดอกเบี้ย
การขายข้าวรัฐขณะนี้ทุก 1 ตันที่ขายออกขาดทุนไม่น้อยกว่า 1.5 หมื่นบาท ถ้าขายหมดเร็วจะขาดทุนไม่ต่ำกว่า 4 แสนล้าน หมดช้าขาดทุนมากกว่านั้นซึ่งหากเปรียบเทียบกับราคาข้าวไทย เวียดนาม อินเดีย ณ ขณะนี้ราคาข้าวไทยรูดต่ำลงกว่าเวียดนามเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ โดยข้าว 25%ไทยโค้ดราคา 355-365 ดอลลาร์ต่อตัน เวียดนามขาย 385-395 ดอลลาร์ต่อตัน ข้าวขาว 100% ไทยขาย 390-400ดอลลาร์ต่อตัน เวียดนามขาย 415-425 ดอลลาร์ต่อตัน
เป็นเพราะผู้ซื้อรู้ว่าเรามีสต็อกมากและต้องรีบขายเพื่อนำเงินไปหมุนเวียนโปะจำนำต่อ เป็นเพราะเขาไม่มั่นใจคุณภาพข้าวไทยที่เก็บไว้นาน และเป็นเพราะแนวโน้มตลาดขาลง ผลผลิตโลกเพิ่ม สต็อกเพิ่ม บริโภคลด
นโยบายที่คิดจะผูกขาดตลาดข้าวยกระดับราคาใช้เงินหลวงไปถมกว่า 1.5 แสนล้านบาทต่อปีแลกมาซึ่งคุณภาพข้าวที่ล้มเหลว กลไกข้าวไทยพังพินาศ
วงจรอุบาทว์จำนำข้าว เริ่มจากชาวนาเร่งผลิตเข้าโครงการไม่สนใจคุณภาพ โรงสีเลวหักหัวคิว ร่วมกับเจ้าหน้าที่รัฐออกใบประทวนนำเข้าข้าวนอกมาสวม
เซอร์เวเยอส์ร่วมตรวจผ่าน ส่งข้าวเข้าโกดัง
ขั้นตอนขายตั้งบริษัท ตั้งนายหน้ามารับขายถูกๆ เงินที่ได้ก็นำมาแบ่งกันในเครือข่ายและนักการเมือง จนถึงขณะเครือข่ายนี้ยังคงทำงาน ยังรับข้าวจากสต็อกรัฐโดยไม่มีต้นทุน
และหลังจากใช้บริษัทเครือข่ายรายเดียวผูกขาดการขายข้าวรัฐ (บริษัทSที่มีชื่อเสียงเกรียวกราว)เริ่มรู้ตัวว่าไม่เพียงพอ ได้เงินกลับมาหมุนเวียนช้า นักวิชาการ หลายภาคส่วนเริ่มกดดันเรื่องการใช้งบโครงการ จึงหาบริษัทเครือข่ายมาเพิ่มขึ้น ผู้ส่งออกบางรายกระโดดเข้าร่วมกระบวนการนี้ไปด้วย แต่บริษัทS ยังมีบทบาทไม่น้อย ด้วยการนำข้าวในสต็อกที่ไม่มีต้นทุนไปเร่ขายราคาถูกในอิรัก ในแอฟริกา ตัดราคาผู้ส่งออกข้าวไทยที่เคยครองตลาดนี้ หรือเรียกว่าดั๊มราคากันเอง
นโยบายนี้จึงต้องกอดไว้และเริ่มใช้ชาวนาเป็นตัวประกัน เพราะกระบวนใหญ่ที่ได้ประโยชน์จากการฉ้อฉล ถ้ามีจำนำ มีเงินไหลเข้ากระเป๋าขบวนการนี้ทุกวัน
ตอนนี้เงินหลวงเริ่มหมด กู้ก็ยากขึ้น แต่ขบวนการนี้หยุดไม่ได้ เคยชินไปแล้ว เริ่มเอาชาวนาเป็นตัวประกัน ด้วยการบอกว่าไม่เลือกพรรครัฐบาลกลับมาอีก ที่ออกใบประทวนค้างเงินชาวนาแสนล้านจะไม่ได้รับเงิน
ถึงเวลาต้องล้างความฉ้อฉลของกระบวนการนี้ ก่อนชาติจะเสียหายมากกว่านี้
เกรงว่าอาจถึงเวลาที่ชาวนาจะเคลื่อนสู่ท้องถนนแล้ว
ไร่รักษ์ไม้,มูลไส้เดือน,ปุ๋ยมูลไส้เดือน,เกษตรแปรรูป,อุปกรณ์แค้มปิง,อุปกรณ์ป้องกันอุบัติภัย,เอาตัวรอดในภาวะวิกฤต
