จาก กรุงเทพธุรกิจออนไลน์
ปลัดพาณิชย์ แจง 'รับจำนำข้าว'ต้องเลือกเดิน ระหว่างความฝันกับความจริง
นางวัชรี วิมุกตายน ปลัดกระทรวงพาณิชย์ เตรียมเสนอปรับเงื่อนไขโครงการรับจำนำข้าวเปลือก โดยจะปรับลดราคารับจำนำลง แม้ว่านายบุญทรง เตริยาภิรมย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ จะระบุว่าเป็นเพียงแนวคิดเท่านั้น แต่การอ้างเหตุผลของนางวัชรี ถือว่าน่าสนใจอย่างมาก
โดยนางวัชรี ให้เหตุผลว่า ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ที่รัฐบาลตั้งราคารับจำนำข้าวเปลือกเจ้าที่ตันละ 15,000 บาท และข้าวเปลือกหอมมะลิที่ตันละ 20,000 บาทนั้น ทำให้เกษตรกรมีรายได้สูงขึ้น มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และสามารถลดภาระหนี้สินไปได้มากแล้ว
นางวัชรี อ้างอีกว่าในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา นโยบายรับจำนำ น่าจะเพียงพอสำหรับการช่วยเหลือเกษตรกรแล้ว ดังนั้น ขณะนี้จึงน่าจะหันมาสร้างความสมดุลให้กับด้านการตลาด และการส่งออกให้คล่องตัวมากขึ้น เพราะหากปรับลดราคารับจำนำลงมา ผู้ส่งออกน่าจะขายได้มากขึ้น และมีรายได้เข้าประเทศมากขึ้น อีกทั้งยังช่วยให้อุตสาหกรรมข้าวขยายตัวได้มากขึ้นด้วย ซึ่งหากฟังเหตุผลของนางวัชรี ก็ถือว่าสมเหตุสมผล แต่หากประเมินฐานะที่รัฐบาลต้องรับภาระจากนโยบายรับจำนำ และภาระเก็บสต็อกข้าว อาจเป็นไปได้ว่าโครงการนี้กำลังมีปัญหา
หากพิจารณาตัวเลขเบื้องต้นที่รัฐบาลใช้เงินในโครงการรับจำนำแล้วประมาณ 4.7 แสนล้านบาท เทียบเท่ากับราว 1 ใน 4 ของงบประมาณรายจ่ายประจำปี ในขณะที่รัฐบาลก็มีปัญหาในการระบายข้าว ดังนั้น กระทรวงพาณิชย์ จึงคืนเงินให้กับธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.) ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ซึ่งเหตุผลที่ระบายได้น้อย เนื่องจากราคาข้าวไทยสูงกว่าราคาข้าวในประเทศคู่แข่ง ดังนั้นเมื่อการระบายข้าวมีปัญหา ก็ย่อมส่งผลให้เงินที่ต้องใช้ในโครงการเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะรัฐบาลรับจำนำเข้าโกดังทุกวัน
ปัญหาการลดราคารับจำนำ และภาระทางการเงินที่เพิ่มมากขึ้นแทบทุกวัน เป็นไปตามที่ผู้เชี่ยวชาญด้านข้าวและคนในวงการการข้าวประเมินไว้ก่อนหน้านั้นว่าถึงที่สุดแล้วรัฐบาลไม่สามารถรับภาระได้ และวงการค้าข้าวโลกก็ประเมินแล้วว่าในปีนี้ รัฐบาลน่าจะเริ่มระบายข้าวออกสู่ตลาด ซึ่งอาจทำให้ไทยทวงแชมป์เป็นผู้ส่งออกข้าวรายใหญ่ของโลกกลับคืนมาได้ แต่นั่นก็หมายถึงรัฐบาลยอมขาดทุนจากโครงการรับจำนำจำนวนมหาศาล เพราะราคาที่รับจำนำสูงกว่าราคาในตลาดโลกค่อนข้างมาก
อาจเป็นไปได้ว่าขณะนี้รัฐบาล โดยกระทรวงพาณิชย์เริ่มตระหนักว่าตลาดข้าวนั้นมีความซับซ้อน และเริ่มรู้ความจริงว่าประเทศไทยไม่ได้ใหญ่หรือมีอำนาจต่อรองมากเหมือนที่รัฐบาลเคยคิดกัน เพราะนโยบายนี้ รัฐบาลตั้งความหวังไว้ตอนเริ่มแรกว่าหากไทยเก็บสต็อกไว้มากๆ ราคาข้าวในตลาดโลกจะเพิ่มขึ้นและเมื่อถึงเวลานั้น รัฐบาลจะได้กำไรมหาศาลจากการระบายข้าว แต่ความเป็นจริงปรากฏว่ารัฐบาลไม่สามารถควบคุมราคาได้ตามที่หวัง เพราะหลายประเทศก็เร่งผลิตข้าวออกสู่ตลาด
เราเห็นว่ากรณีที่นายบุญทรง บอกว่าเป็นเพียงแนวคิดเท่านั้น แต่ก็ถือว่าเป็นแนวคิดที่เป็นรูปเป็นร่างขึ้น และทางเลือกของกระทรวงพาณิชย์ในการเดินหน้าโครงการดังกล่าวอาจไม่มากนัก เพราะในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา โครงการนี้ใช้เงินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นั้น แทนที่จะใช้เงินจากเงินทุนหมุนเวียน แสดงให้เห็นว่ามีปัญหาที่หัวใจสำคัญของนโยบาย ขณะนี้กำลังอยู่ในช่วงการตัดสินว่ากระทรวงพาณิชย์จะเดินหน้าอย่างไร ระหว่างนโยบายทางการเมืองซึ่งยากที่ถอยหลัง กับความเป็นจริงในตลาดค้าข้าว รัฐบาลกำลังมีทางเลือกไม่มากให้เดิน
ไร่รักษ์ไม้,มูลไส้เดือน,เกษตรแปรรูป,อุปกรณ์แค้มปิง,อุปกรณ์ป้องกันอุบัติภัย,เอาตัวรอดในภาวะวิกฤต
